[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] Barış Manço
1943-1999
Barış Manço 2 ocak 1943 tarihinde saatler 02.00 civarını göstermekte
iken Bağlarbaşı-Üsküdar semtindeki Zeynep-Kamil hastenesinde dünyaya
gözlerini açar.
İsmail Hakkı Bey ile Rikkat Uyanık Hanım'ın ikinci oğululları olarak,
ekmeğin karneyle dağıtıldığı ve ikinci dünya savaşının en kızgın oldugu
zamanda dünyaya gelen Manço, 2 yıl önce dünyaya gelen abisinin "Savaş"
ismini almasından sonra, ailesinin "artık dünyaya Barış gelsin" diye
düşünmesinden dolayı barış adını almıştı.
Türkiye'de Barış adını ilk alan kişinin kendisi olduğunu yıllar sonra
TRT için hazırladığı '7 den 77 ye' adlı programı aracılığıyla,
öğrenecekti.
Bit salgınının ortalığı kırıp geçirdiği bir dönemde ilkokula başlayan
Manço, gezginliğe bu dönemlerde başlar. Gezginliğinin ilk durakları
okullardır. Zira bu dönemlerde birsürü okul değiştirmek zorunda
kalıyordu.
İlkokula Kadıköy Yeldeğirmeni Mustafa Kemal Paşa İlkokulunda başlayan
Barış, 4. Sınıfı Ankara Maarif Koleji İlkokulu nda, 5.Sınıfıda yine
Kadıköy Yeldeğirmeni Mustafa Kemal Paşa İlkokulunda okuyordu. İlkokul'u
bitirdikten sonra Galatasaray Lisesi yılları başlıyordu.
Galatasaray Lisesi'nde okuyan abisi Savaş Manço'nun okuldaki lakabı
'Ayı' idi. Barış'ında Galatasaray Lisesi'ne gelmesinden sonra lakapları
'Büyük Ayı ve 'Küçük Ayı' olarak değişiyordu. 1957 yılı Şeker
Bayramında çok sevdiği Babaannesi Nimet Hanım'ı yitirir. Manço, yıllar
sonra bir şarkı yazacaktır onun adına (Gülpembe) çok beğeni kazanacak
olan bu şarkı aynı zamanda dinleyenleri üzerinde büyük merak
uyandıracaktır kim bu Gül Pembe?
Müzikle daha küçük yaşlarında tanışmıştı. Annesinin bir ses sanatçısı
olması, O'nun müziğe pek yabancılık çekmemesini sağladı. İlk olarak 14
yaşında sınıf arkadaşlarıyla birlikte Galatasaray Lisesinde Kafadarlar
adlı grubu kurdu. Bugünün ünlü ekonomistlerinden "Asaf Savaş Akad" bu
grubun saksofoncusuydu. İkinci grubu olan Haramiler'de yine Galatasaray
Lisesindeki arkadaşlarıyla birlikte çalıştı. Haramiler'le birlikte
dönemin popüler müziklerini yorumladı.
1958 yılında ilk defa sahneye çıkıyordu. 1958 in Mart ayında yeğeni
Aysel'in evlendiği akşam, Moda Düğün Salonunda Elvis Presley' den iki
şarkı söyleyen (bunlardan biri 'Jailhouse Rock'dı) Manço, o gün abisi
Savaş Manço'ya belkide hayatındaki yapacağı en önemli şeyi söylüyordu:
"Ben çocuklara şarkı söyleyeceğim".
1959 yılının Nisan başında Galatasaray Lisesi konferans salonunda ilk
resmi konserini veren manço, 4 Mayıs 1959 da babası İsmail Hakkı Bey'in
ani ölümüyle ruhen yıkılıyordu.
1960'lı yıllarda Türkiye'de Hafif Batı Müziğinde Erol Büyükburç, Metin
Ersoy fırtınası esiyordu. Barış'da aklına koymuştu bu müzik dünyasının
içinde yer alacaktı. Henüz 14 yaşında iken Galatasaray Lise'sindeki
arkadaşlarıyla kurduğu grubu Kafadarlar'la "Barış Manço ve Kafadarları"
ismiyle sahne alıyordu. Bu dönemlerde daha çok o sıralarda tutulan
parçaları seslendiren Barış ve Arkadaşları, Okul bitince
dağılıyorlardı.
1962 yılına gelindiğinde Galatasaray Lisesinde 11. sınıfı geçemeyen
Barış, bir an evvel Paris'e gidip, Güzel Sanatlar Akademisinde okuma
istediğinden Özel Şişli Kolejine gider ve 1963 yılında bu okuldan lise
diplomasını alır. Yine 1962 yılında Barış Manço ilk 45'liği Twistin Usa
/ The Jet'i Harmoniler 'le kaydediyor ve Grafson plak'tan satışa
sunuyordu. "Neden Türkçe değil" mantığıylada o yıllarda Çıt Çıt Çedene,
Urfa nın Etrafı Dumanlı Dağlar ve Kızılcıklar Oldu mu? (Barış'ın annesi
Rikkat Uyanık Hanım'ın derlediği bir türkü) isimli türkülerini
kaydediyordu.
1963 yılında Salyangoz yüklü bir kamyonun tercüman-şöför yardımcısı
olarak İstanbul'dan Lion'a oradan da otostopla Paris'e giden Manço,
burada Güzel Sanatlar Akademisinde okumak istiyordu. Daha sonraları
maddi sıkıntılar ve Belçika da yaşamakta olan abisi Savaş'ın yanında
kalmak için Liege şehrine gider.
Burada bazen Türk işçilerine tercümanlık yaparak, bazen garsonluk
yaparak veya Türkiye den getirttikleri filmleri orada yaşamakta olan
Türk işçilerine göstererek geçimlerini sağlarlar. Tüm aksiliklere
rağmen müzikten uzaklaşmaz. Arada bir Paris'e giderek plak
şirketleriyle görüşen Barış, ünlü fransız komedyen Henri Salvador'un
şirketinden 1964 yılının sonbaharında 4 parçadan (Baby Sitter, Jenny
Jenny, Quelle Peste ve Un Amour Que Toi) oluşan bir EP çıkarır.
1964 yılında Fransa'da 4 parçadan oluşan EP'yi çıkardığında, o zamanlar
radyoda program yapan Engin Arman Paris'den gelen Plağın üstünde
koskoca "Barısh Mancho" yazısına rağmen, plağı, "Fransa'da müzik yapan
genç şarkıcı Bari Manso" olarak sunar.
Programı dinlemekde olan Barış Manço nun annesi 'Rikkat Hanım' ayağında
terliklerle evinden fırlar ve İstanbul radyosuna giderek, 'yaa, benim
oğlumdan bahsediyorsunuz, onun adı Barış Manço'dur' der.
Fransa'daki bu maceradan sonra, Belçika da bulunduğu yıllarda Les
Mistigris (Mistigris Siyam'da bir vahşi kedi türü anlamına geliyor)
isimli, Belçika'lı ve Martinik'li müzisyenlerden oluşan gruba katılır.
Bu grupla 1967 nin başına kadar beraber çalışır. ve Aman Avcı Vurma
Beni ve Bizim Gibi (Kol Düğmeleri isimli parçanın bir önceki hali) adlı
parçaları kaydeder. Bu grupla Almanya, Belçika, Fransa gibi ülkelerin
dışında Türkiye'de de konserler verdi. Fakat grup üyelerinin ülkeye
girip çıkmasında ve kalmasındaki problemlerden dolayı "yerli" bir
grupla çalışmayı tercih eder.
1965 yılının Ocak ayında, Adamo ve France Gall'inde katıldıkları bir
programda, Paris'in meşhur "Olympia" müzikholünde arkasında Franck
Pourcel orkestrası ve Swingle Singers ile beraber plağından iki şarkı
seslendirir: "Babysitter ve Jenny Jenny".
Fakat bu konser sonrasında, kendi olağanüstü yeteneği ve annesi Rikkat
Uyanık Hanımın dışında müzisyenlik hayatını etkileyen biri çıkar
karşısına: O gün Barış'ı izleyen Europe-1 radyosunun sahibi 'Daniel
Filipacchi', Barış'ın aksanını beğenmediğini ifade ederek plağın
radyosunda yayınlanmasını yasaklar. Barış bu işe çok kızar ve "bundan
böyle sadece Türk şarkıcısı olacağım" kararını alır.
1967 yılında Hollanda da büyük bir trafik kazası geçirir. Bu kazanın
kendisine hatırası ise, bıyığının altındaki kesik izidir. Bu kesiği
kapatmak için bıyık bırakmaya başlar. sadece bıyığını uzatacak değildir
ya saçlarınıda uzatır Manço.
1967 yılından itibaren 1969 yılına kadar sürecek Kaygısızlar dönemi
başlar. Bu grubun üyeleri arasında, günümüzde MFÖ olarak tanınan
gruptan "Mazhar Alanson ve Fuat Güner" de vardır. Bu grupla kendi
müzikal çizgisini bulma yolunda ilerleyen Barış, "Kol Dügmeleri,
Unutamıyorum" gibi kendi bestelerinin dışında, 'Bebek, Derule,
Kağızman' gibi türküleride kaydetti, Karanlıklar İçinde ve Keep Lookin
parcaların da da yabancı bestecilerin şarkılarından yararlandı. Yine bu
grupla yurt dışına açılma konusunda faaliyetler gösterdi ve Fransa da
1968 yılında ilk defa kaydettikleri "Trip" ve "Susanna" isimli parçayı
single olarak çıkartmaya çalıştı.
Özellikle Trip adlı parçayı mükemmel bir şekilde yeniden kaydeden grup
elemanlarının "biz yurt dışında yapamayacağız" demeleri üzerine Barış
ve Kaygısızların yolları bir süre sonra ayrıldı. Kaygısızlar grup
olarak dağıldı ama Barış Manço'nun plaklarında Onu yanlız bırakmamak
için stüdyoda biraraya geldiler. Kaygısızların Avrupa'da kariyer
yapmaya yanaşmayışları Barış'ı yeni baştan Avrupa'da yabancı bir grupla
çalışmaya iter.
Londra Hyde park'ta tanıştığı İngiliz "Jonathan Glemser" (Yardbirds' İn
ilk gitaristi), Amerikalı müzikolog "Jonathan", Tunuslu davulcu
"Mounir" ve Kafkasyalı basgitarist "Onkan" dan oluşan Barış Manço Ve
adını verdiği grup böylece kurulmuş oldu.
4 ayrı ülkenin kültüründen gelen müzisyenler, 4 ayrı müzik anlayışı ve
icrası içinde bir çok yeni seyler ögrendi Barış. Bunun bir ürünü olarak
bugün 7 den 77 ye herkesin ezbere bildiği Dağlar Dağlar isimli
parçasını bu grup döneminde kaydetti. Bir çok yayın organında
belirtildiği gibi bu parça Keban'dan gelirken bestelenmemiştir.
Barış'ın Keban'a gitmesi daha sonraki yıllarda olacaktır. Barış bu
parçayı kısa bir süre evli kaldığı Marie Cloud için ve annesine "senin
oğlun alaturka söyleyemez" diyen Müzeyyen Senar gibi müzisyen
dostlarına cevap olsun diye besteler. Kol Dügmeleri, Bebek, Kağızman
gibi parçalarla ismini duyuran Barış Dağlar Dağlar'ın çıkış tarihinden
dört ay sonra bu 45'liğin 700 bin satması üzerine müzik dünyasındaki o
dönemin büyükleri olan, Cem Karaca, Erkin Koray ve Moğollar 'ın
arasında yer alır. Altın Plak aldığı "Dağlar Dağlar" 45'liği Barış'ın
hayatının dönüm noktası olmuştur.
Eğitimini tamamlayan Barış'ın amacı grubuyla birlikte Türkiye'ye dönüş yapmaktır. Fakat Türkiye'ye yalnız olarak döner.
Barış'ın Türkiye'ye döndüğü yıllarda , 1970'lerin başında , Türkiye'de
aranjman modasına karşı tepkiler başlamıştır. Aranjman modasına olan bu
tepki başka bir akımın doğmasına sebep olmuştur. Bu yeni oluşan müzik
türü Anadolu pop'tur. bunun üzerine Barış; Fuat Güner ve Mazhar
Alanson'la (bugünkü MFÖ'nün elemanları) birlikte Kaygısızlar kurar.
Barış Manço artık yavaş yavaş müzik piyasasında yükseliyordu. İşte tam
bu dönemlerde beklenen bombayı patlatır. Barış Manço Ve.. grubu ile
70'lerin başında çıkarttığı "Dağlar Dağlar" 45'liği , çıkışından 4-5 ay
sonra 700 bin satar.
Yabancı gruplarla yaşadığı sorunlar sebebiyle bir çok gruptan ayrılmak
zorunda kalır. Fakat 1971 yılında bu sorunu çözer. Avrupa da da kariyer
yapmaya meraklı olan, Anadolu Pop müziğinin öncüsü olarak kabul edilen
Moğollar la beraber Fransa da çalışmaya başladı.
Bu grupla İşte Hendek İşte Deve, Katip Arzuhalim ve Binboğanın Kızı
isimli parçaları kaydeden Barış, Moğollar'ın tek başlarına
kaydettikleri "Danses et Rythmes de la Turquie D'hier A'Aujourd'hui"
(Bu LP Türkiye'de piyasaya Anadolu Pop adı altında çıktı) isimli
albümle başarılı olmaları ve hatta bir önceki yıl Jimi Hendrix in, bir
sonraki yıl Pink Floyd un kazandığı "Academie Charles Cross Grand Prix
Du Disque" isimli ödülü kazanmaları ve tamamen yurt dışında çalışmak
istemeleri sonucunda, ayrılma kararı alırlar.
Moğollar'dan Engin Yörükoğlu ile beraber yurda dönen Barış, Celal
Güven, Ohannes Kemer, Özkan Ugur ve Fuat Güner gibi müzisyenlerle
beraber ölümüne dek kendisinden ayrılmayan Kurtalan Ekspres isimli
grubunu kurdu. Bir kaç değişimden sonra ideal kadrosuna ulaşan Kurtalan
Ekspres ve Barış Manço birlikte bir çok başarıya imza atar.
1972'de Kurtalan Ekspres le ilk 45 liği, Ölüm Allah'ın Emri /
Gamzedeyim Deva Bulmam piyasaya sunulduktan sonra 20 aya yakın bir
süre, askerlik sebebiyle müzik'ten ayrı kaldı. Bu süre zarfında daha
önceden hazırlanmış olan Lambaya Püf De / Kalk Gidelim Küheylan 45 liği
piyasaya sürüldü. Askerden döner dönmezde Gönül Dağı / Hey koca Topcu
Genç Osman yayınlandı.
Vatani görevine 1972'de yedek subay olarak Edremit'te başlayan Barış,
bir takım pürüzler nedeniyle 19 ay 26 gün askerlik yapmak
mecburiyetinde kalıyordu. Askerden tezkere aldığının ikinci günü 2
Aralık 1973'te ilk video klibini Hey Koca Topcu-Genç Osman adlı şarkıya
çeker. Bu şarkıyı Polatlı'da geçen topçu asteğmen günlerinin etkisiyle,
bir anı olarak yapmıştır.
1975 yılında Barış Manço ilk Long Play ini hazırlar. Barış Manço bu
albüm icin özel olarak stüdyoya girmedi. Ellerindeki birikmis parçaları
45 lik olarak çıkartmanın zor olacağını düşünerek albüm yapmaya karar
verilir. Daha önce yayınlanan Dünden Bugüne isimli albüm Barış Manço'
nun Sayan Plak döneminde çıkardığı 45' liklerden toplama olan bir
albümdü. Böylelikle 1975 yılında Türkiye' nin sayılı senfonik rock
albümlerinden "2023" piyasaya çıktı. Albümde yine Türkiye nin sayılı
Rock Operalarından "Baykoca Destanı", Türkiye Cumhuriyetinin 100.
yılını konu alan 2023 gibi parçalar yer aldı.
1976 yılında yine Avrupa'da kariyer yapma ümidiyle çalışmalarına
başladı. Hemen hemen bütün bir yılı Belçika'da geçiren Barış, bir
Amerikan firmasi olan CBS ile anlaşma imzalar. Büyük bir bölümü George
Hayes Orchestra'sıyla kaydedilen Barish Mancho (Aynı yıl Türkiye de
Nick The Chopper olarak piyasa çıkar) isimli albüm 1976 yılında, ilk
önce Belçika ve Hollanda da, daha sonra Fransa, Fas, Fildişi Sahilleri
gibi ülkelerde piyasaya cıktı.
Barış bu albümüyle, beklediği başarıyı elde edemez ama beklemediği
başarılarda elde etti. Örneğin Fas, Romanya gibi ülkelerde albüm,
içerdiği doğu karakterinden dolayı, liste başı oldu. Sonuçta İngiltere
deki Rainbow konserine ve diğer promosyon konserleri sırasında Barış'ın
hasta olması gibi sebeplerden dolayı, albüm yaklaşık olarak 17-18
ülkede dinlenmesine rağmen, Barış'ın Avrupa da kariyer yapma hayalini
sona erdirdi.
Barış Manço, ilk evliliğini Belçika'da bulunduğu yıllarda yaptı. Bir
giysi mağazasında tezgahtar olarak çalışan Marie-Claude adlı bir kızla
tanıştı ve tam 6 yıl beraber yaşadılar. Arkasından 31 Ocak 1970 günü
Liêge'de evlendiler ama 6 ay kadar sonra, 16 Temmuz 1970 günü
ayrıldılar. Barış'ın okul hayatında ve geçimini sağlamasında Maria
Claude'un rolü büyüktür.
Gerçek hayat arkadaşını, "benim her şeyim" dediği Lale Manço'yu, 1975
yılında tanır. İlginç bir tanışmaları vardır Lale ve Barış'ın. Çiftin
tanışması bozuk bir telefon sayesinde olur. Ablasına misafirliğe gelen
Lale, telefon bozulunca eniştesinin arkadaşı olan üst kat komşusuna
telefon etmeye çıkar. Kapıyı açan Barış Manço'ya "Telefon edebilir
miyim?" diye sorar Lale. Aldığı yanıt ise "Benimle evlenirsen
edebilirsin" olur. "Neden olmasın" diyen Lale , içeriye girerek
telefonunu eder ve parasını ödemeye kalkınca aldığı yanıt karşısında
şaşkına döner. "Nasıl olsa evleneceğiz ne parası".
Ve 1978 yılında bir nikah töreniyle resmen yaşamlarını birleştirirler.
Şakayı çok seven Barış düğünde Nikah Şekeri niyetine Lale'yle beraber
doldurduğu bir plağı dağıtır. Plağın A yüzünde birbirlerini seven bir
çiftin aşklarını dile getirdikten sonra kavga ettikleri bir konuşma
vardır. İkinci yüzünde ise Barış kendi deyimiyle "kendi mutluluk
öykülerini anlatacakları" bir parça hazırlamıştır. 19 Mayıs 1981'de
Doğukan Hazar, 24 Temmuz 1984'te de Batıkan Zorbey dünyaya gelir.
Yaşamındaki ikinci evliligini 1978 de Lale Cağlar ile yapan Barış, 1979
yılında müzik dünyasına geri döndü. Cok sevdiği Kurtalan Eskpres'iyle
Yeni bir Gün isimli albümünü çıkaran Barış, Sarı Çizmeli Mehmet Ağa,
Gesi Bağları, Aynalı Kemer İnce Bele gibi parçaları ile büyük dikkat
çekti. Bu albümle başlayan hiç dinmeyen başarı süreci, 1980 yılındakı
Hal hal / Eğri Eğri Doğru Doğru Eğri Büğru Ama Yine De Doğru 45 liği
ile, 1981 yılında Sözum Meclisten Dışarı albümüyle, 1983 yılında
Estağfurullah...Ne Haddimize! albümüyle sürüp gitti.
Büyük birikiminden her yaş kuşağının yararlanmasını istediğinden, biraz
da seyyah olup, dünyayı gezmek istediğinden dolayı, 1988 yılında TRT 1
televizyonuna bir teklifte bulundu.
"Çocuk ve aileye yönelik eğitici ve eğlendirici bir dünya belgeseli"dir
düşündüğü. Yayına girdigi ilk gün milyonlarca izleyiciyi ekran başına
toplayan "Barış Manço ile 7'den 77'ye", böylelikle onun bir başka
yavrusu oldu, ölümünden birkaç zaman öncesine kadar. Program çekimleri
için oluşturulan TV ekibi, Ekvator'dan Kutuplar'a kadar yerküre
üzerinde 150 değişik ülkeye giderek 500 bin km.'den fazla yol katetti.
Bir başka deyişle, Barış Manço dünyanın çevresini 12 kez dolaşmış oldu.
Devlet başkanları, dünyaca ünlü şair, düşünür ve yazarlar, astronotlar,
sporcular, süperstarlar da konuk oldular Barış'a. Bu program Türk
Televizyonculuğunda ulaşılamamış pek çok rekoru da elde ederek ayrı bir
başarıya ulaştı.
Yüreğindeki çocuk sevgisi, kendi çocuklarıyla sınırlı kalmayıp dünyanın
tüm çocuklarını sarmaya, sorunlarını, dertlerini dinlemeye itti Barış
Manço'yu... Ak saçlarının örttüğü bedenindeki yüreği çocukların
gülümseyen yüzlerinde hayat buldu...
Toplumdaki bozulmaya kayıtsız kalmamak, kendince birseyler yapmak için
politikaya da soyundu. 30 yıldır yapmak istediği ve uygulamak için
fırsatını kolladığı projelerini DYP'den yapılan teklifle birlikte
"Hayata geçiririm" umudu başladı. "Neden siyaset, üstelik bu Barış
Manço'ysa, mutlaka başkalarının yapamayacağı bir şeyleri yapabileceğine
inandığı için olmuştur" düşüncesi ona şu yorumu yaptırmıştı. "DYP'den
Kadıköy başkan adayı oldum. Belediyelerin sorunları belli zaten. Farklı
bir renk vardır, farklı bir yaklaşım vardır. Çocuğun sağlığı diye bir
olay var. Zaman zaman ana çocuk sağlığı gündeme gelir. Hastane
olabilir, gençlik merkezleri olabilir. Bunlar benim hep düşündüğüm
şeyler" diyerek müziği asla bırakmayacağını ve çalışmalarını
durdurmayacağını ısrarla vurguluyordu o günlerde. Hatta siyasete
soyunmasıyla ilgili olarak aldığı eleştirilere "Ben bir şarkıcı olarak
gelmedim bu dünyaya, düşüncelerimi aktarmak üzere geldim. Gün geldi
şarkı söylemekle oldu, gün geldi bir televizyon programında bir çocuğun
saçlarını okşamakla oldu. Gün geldi, Güney Kutbu'nda penguenlerle
konuşmakla oldu, gün geldi Ekvator'da suyun nasıl döndüğünü aramakla
oldu. Şimdi insan en iyi kendini bilir herkesten önce. Ben de bildiğim
kadarıyla kendimi anlatmaya çalıştım. Kendimin doğru olduğuna inandığım
şeyleri aktarmaya çalışacağım insanlara" sözleriyle mesajını
iletiyordu. Fakat kalbi ona siyaset yapması için izin vermiyordu. Aynı
dönemlerde geçirdiği kalp rahatsızlığı nedeniyle doktorların
tavsiyesini dinleyerek siyaset hayatına başlayamadan son verdiğini
açıkladı.
Türkiye'nin kültür sanat ortamını kötü bulduğunu söyleyen Barış Manço,
"Manzara tek kelime ile kötü ama beni bu denli karamsarlığa iten nokta
herşeyin daha da kötü olacağını düşünüyor olmamdır. Çanak çömleklerle
tüketilen gazetelerin olduğu, bin-iki bin kitabın ancak okunduğu bir
memlekette güzel şeylerden bahsetmek oldukça zor" diyor ve ilave
ediyordu: "Ben bunu kültüre karşı bir direniş olarak görüyorum.
Direkt olarak da halkı suçlu buluyorum. Benim açımdan bir problem yok
aslında. Programlarım seyrediliyor ve bu camiada kırk yılı doldurmuş
bir sanatçıyım. Hiçbir şeye ihtiyacım yok." Türkiye'de bazı gerçeklerin
bilinmesi gerektiğini ancak bu gerçekleri ortaya koyacak zekaların
cesaret edip konuşamadığını söyleyen Barış Manço, her şeyin popüler
zihniyetle ve basit bir mantıkla işlendiğini, derinlikli olmayan
fikirlerin daha çok rağbet gördüğünü belirterek, "Türkiye'nin önü açık.
Kültürümüz bütün çağdaş değerlerin üstünde. Bu değeri işlemek
gerekiyor. Benim seyahatlerim, çocuk programlarım, röportajlarım bu
güzellikleri ortaya koymak ve evrensel düzeyde tanınmasını sağlamak
üzerine kuruludur. Ben kendi adıma önemli şeyler yaptığıma inaniyorum
ve herkesin aynı oranda çalışması gerektigini savunuyorum" diyerek
sözlerini bitiriyordu.
1991 yılında Devlet sanatçısı olan Barış, 1990 yılında, ölümüne dek
sürecek Japonya macerasına başlayacaktı. İçindeki büyük sevgiyi Japon
halkıylada paylaşmasını bilen Barış, oradada süperstar sıfatını elde
ediyordu.
1990 yılında, Ertuğrul Gemisinin Japonya'yı ziyareti ve Japonya
açıklarında batmasının 100. yılı sebebiyle Tokyo Emperial Hotel,
Japonya veliaht presinin de izlediği bir konser verir ve Japon halkı
tarafından, sebzelerden şarkı yapan adam lakabını alır (Domates, Biber,
Patlıcan, Nane Limon Kabuğu). Bunu 1991 deki bir konser, 1995 yılında
Japonya' nın 16 şehrini kapsayan bir turne ve 2 tane albüm takip eder.
1982 yılında onu ilk defa yoklayan kalbi, 1999 yılında aramızdan
ayrılmasına sebep oldu. 31 ocak 1999 akşamı saat 23.30 da hastaneye
getirildiğinde 1 saat öncesinde yaşama gözlerini yummuştur.
200'ün üzerinde şarkısı, bunların kazandırdığı bir o kadar ödül O'nun
nasıl bir müzisyen olduğunu anlatmaya yetiyordu. Öyle ki bazı şarkıları
Rumca, İbranice, Bulgarca, Arapça, Farsça, Japonca, Flemenkçe,
Fransızca ve İngilizce dillerinde söylendi.
Türkiye'nin müzik tarihinin kilometre taşlarından biri olan Barış
Manço, el attığı her işte başarılı olmayı bildi. Televizyonuculukta
bunlardan birisiydi. 1988 yılının Ekim ayında TRT'de başlayan "7'den
77'ye" programı O'nun başyapıtlarındandı. Barış ve Ekibi bu program
için 10 yıl içinde Ekvatordan kutuplara , 5 kıtada 100'den fazla
yöreye, ülkeye giderek kırılması güç bir rekora daha imza atmış oldu.
Bir nesil O'nun çocuklar için yaptığı "Adam Olacak Çocuk" programını
seyrederek büyüdü.
Son olarak büyük bir projeye daha imza atacaktı. Çok kapsamlı bir tarih
belgeseli hazırlayacaktı. Fakat buna ömrü yetmedi. 1 Şubat 1999 günü
aramızdan ayrıldı.
Türk Müziğine damgasını vurmuş Barış Manço artık aramızda değil. Kısa
ama dolu dolu bir hayattan sonra bize birçok şey öğretti. Belki müzik
adına yapacağı pek bişey kalmamıştı (özellikle geçen 10-12 yılı göz
önüne alırsak) ama başka alanlarda birçok büyük projeye imza
atabilirdi.
Adam olacak çocukların artık kendi ayakları üzerinde durabiliyorlar.
"Arkadaşım Eşşek" şarkısıyla büyüyen bir nesil şimdilerde "Ölüm Allahın
Emri Ayrılık olmasaydı" şarkını söylüyor.
Yüksek öğrenimini Belçika'da "Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi"nde
tamamlayan, evli, iki çocuk babası ve çok iyi derecede İngilizce ve
Fransızca konuşan Barış Manço, 40. yılına ulaşan sanat yaşamında
kendisine layık görülen 300'ün üzerindeki ödülün dışında, aşağıdaki
ünvanlara'da sahiptir:
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] 
Anasayfa
Kapı
Latest images
Arama
Kayıt Ol
Giriş yap
Ptsi Ağus. 06, 2012 10:16 pm tarafından 
