[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]Şu albümden: bir bebeğin yarım kalmış günlüğü...lütfen okuyun...
Ekleyen: Yalnız Kalpler
5EKİM…
Bugün
var edildim.Buradayım varım.Müthiş bir duygu bu.Varlığımı henüz annem
ve babam bilmiyor.Bir elma çekirdeğindende küçüğüm.Ama nede olsa ben
benim, varım ya! Bu bana yetiyor.Henüz bedenim bile belirsiz,yüzüm yok
ama varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum.Bir kız olacağım ve baharda
çiçekleri seveceğim…
19EKİM…
Biraz
büyüdüm.Kımıldamam mümkün değil.Annem henüz farkında değil ama onun
kanı ile besleniyorum.Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana
geliyor.Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden
hissedebiliyorum.Annem beni çok sevecek.Annem için güzel bir sürpriz
olacağım…
23EKİM…
Hiç görmediğim bir el ağzımı
biçimlendirmeye başladı.Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum.Bu
el!in dokunduğu yerler dudağım.yanağım oluyor.Düşünün bir yıl sonra bu
elin dokunduğu yerde tebessümler olacak,güleceğim.. Dudağımdan ve
dilimden sözler dökülecek.Heralde önce ‘ANNE’ diyeceğim.Anne duyuyor
musun beni? Seninle konuşacağım! Sana gülümseyeceğim.Kimilerine göre
hala daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülüşler sunacak
dudaklarımda var olmak üzere ya… Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar
küçük olursa olsun yine ekmektir.öyle değil mi? Anneciğim.. Ah bir
konuşabilsem!
27EKİM…
Bugün pek
mutluyum.içimde tatlı bir kırpıntı başladı.Artık bir kalbim var.Kalbim
atmaya başladı ve hayatım boyunca da böyle atıp durucak.Sevgilerle
dolduracağım kalbimi.Tıpkı annemin ki gibi… Annem bedeninde iki kalbin
birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi.! Duyuyor musun
anne?
2KASIM…
Hergün birazdaha
büyüyorum.Kollarım ve bacaklarım biçimlenmeye başladı.Hele bir büyüsün
kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim.Şu ayaklarım
tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz.Belki birlikte okula
gideriz.
12KASIM…
Ah evet… Bunlar…bunlar ne
kadar sevimli ve küçük şeyler.Aman ALLAH’ım parmaklarım da çıkmaya
başladı.Bunlarla çiçek toplayacağımiannemin elini tutacağım.Belkide
güzel bir şiir yazacağım.Anneciğim orada mısın? Ellerimi ellerinin
arasına koymak için sabırsızlanıyorum…
20KASIM…
Oh!
Nihayet.Annem doktora gitti.Burada olduğumu öğrendi. Yaşasın!... Doktor
teyze özel bir cihazla gördü beni! Ultrason diyorlarmış.Resmimi bile
çekti.Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz,kollarının arasında
olacağım…
25KASIM…
Artık babamda burada olduğumu biliyor.Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller.Onlara sürpriz yapacağım.
10ARALIK…
Bugün yüzüm tamamlandı.Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudağım ve yanağım var…Anneme benziyorum galiba…
13ARALIK…
Artık
çevreme bakabiliyorum.Etrafım çok karanlık ama olsun.Yinede
mutluyum.Yaşıyorum ve varım.Kısa bir süre sonra gün ışığını
görebileceğim.Renkleri ve çiçekleri tanıyacağım.Rüyamda gördüm;dünya da
gökkuşağı diye bir şey varmış.Onu çok merak ediyorum.Anneciğim,
babacığım sizin yüzünüzüde göreceğim.Tanışacağız..Mutlu
olacağız,Gülüşeceğiz…
24ARALIK…
Kulaklarım
daha iyi duyuyor artık.Anneciğim senin kalbinin sesini
duyuyorum.Benimde kalbimin sesini duyabiliyor musun? Hatta sesini bile
tanıyabiliyorum.Sesin ne kadar güzel hiç duymadığım bir şey bu.Güzel ve
sağlıklı bir kız olacağım.Kollarında uyuyacağım ve o tatlı sesini
dinleyeceğim.Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sende beni
özlüyorsun mutlaka.Beni kollayacaksın çok seveceksin değil mi?
28 ARALIK…
Anne
burada bir şeyler oluyor.Doktor teyze neden mutsuz bakıyor öyle?... Sen
hasta gibisin kalp seslerin değişti… Sustun.. ßenimle niye konuş
muyorsun? Anneciğim yüzümde soğuk bir şeyler hissediyorum.Anneciğim
yüzümü parçalıyorlar.Anne kolumu çekiyorlar... Anne canım yanıyor çok..
Anne anneee... gözlerimi parçalıyorlar.... ßeni sana bağlayan damarı
kopardılar anne.. anne... parçalıyorlar.. anne... anneciğim.. anne...
anne… ah…!
....Kürtajınız tamamlandı hanım efendi geçmiş oLsun....alıntı...